vrijdag 5 augustus 2011

Huis Tosca!!!!


Wat heb ik al lang geen blogje geschreven! Oei.
Maar de reden is duidelijk: heel veel werk in huis Tosca en facebook. Want op facebook heb ik alle actuele dingetjes rond huis Tosca gezet. En het valt echt tegen hoeveel tijd je niet achter je computertje zit om alles van facebook een beetje bij te houden en actueel te blijven. Maar het loont de moeite, want de La Petite Frida pagina heeft al lekker veel fans en ikzelf heb al heeeeeeel veel (honden-) facebook-vrienden.
Maar nu het grote nieuws: huis Tosca gaat in de verhuur!
15 oktober komen de eerste gasten om hun vakantie door te brengen in ons spiksplinternieuwe vakantiehuis Tosca.
Nou ja, spiksplinternieuw.... daarmee bedoel ik de inrichting, want het huis is natuurlijk, net als huis Boris en ons eigen huis van 1700. Maar het wordt erg mooi allemaal. We zijn nu echt in de afwerkings-fase. Heel veel kieren, lelijke randjes en gaten moeten worden weggewerkt langs alle nieuwe muren, vloeren en plafonds. Dan nog wat verf, lak en latjes hier en daar, lampen ophangen, gordijntjes, decoraties en inrichten... enz enz.
Buiten gaat het ook erg goed met het hekwerk. We hebben een dag versterking gekregen van 4 robuste mannen uit Plombières (vrienden van de kerstmarkt-vereniging) en we hebben samen in één dag bijna het hele heb om het grondstuk van Tosca geplaatst. Geweldig!!!!
Voor een verslagje verwijs ik naar facebook, waar ik leuke foto's ga plaatsen van het gebeuren en het resultaat.

Maar het gaat allemaal voorspoedig dus. Dit najaar is er weer een heerlijk vakantiehuis bij, waar hopelijk weer erg veel honden (en ook hun baasjes natuurlijk) een heerlijke tijd zullen doorbrengen. Waar ze echt hond kunnen zijn, met een lekkere tuin om fijn in te klauteren, rennen, snuffelen en struinen, met heel veel bomen, takken en spannende plekjes. En natuurlijk ook een hondvriendelijk huis, waar ze lekker uit kunnen rusten van alle avonturen op lekkere honden-slaapplekjes of gewoon lekker geborgen tegen de voeten van de baas of nog beter lekker op de comfortabele bank op schoot.
Tjonge, ik krijg er gewoon zelf zin in!


woensdag 1 juni 2011

Heel goed!


(de laatste tegels van de vloer van Tosca er in geplakt)

Het gaat allemaal goed, meer dan goed!
Het is heerlijk weer, veel zon weinig regen en toch niet zo'n last van de droogte als andere gebieden in Frankrijk.
De natuur is overweldigend groen en oh zo mooi!
De verbouwing van huis Tosca gaat lekker vlot door. Wij doen zo veel mogelijk, maar door alle andere werkzaamheden, René z'n werk in NL en alle lopende klusjes (huis Boris, gasten, de oprukkende en doorgroeiende natuur en natuurlijk de honden!) niet zo veel als we het liefst zouden zien. Maar de slaapzolder is af, de huiskamer gaat er al lekker licht uitzien door de deels gestuucte muren en de keuken/badkamer gaat heel snel, nu de tegelvloer bijna af is. Volgende week donderdag komt onze gouden klusser Eric om wasbak, wc, douchecabine en hopelijk ook de keuken aan te sluiten. Zo, wat zal het er dan af uitzien!!!!
Jawel, dan gaan er weer foto's gemaakt worden.

Helaas schiet onze groentetuin er dit jaar een beetje bij-in. René heeft wel een veldje aardappelen gepland, die er overigens al weer prachtig bij staan, maar meer groentes zitten er niet in dit jaar. Gelukkig helpt de natuur een handje, want we hebben wel volop fruit: appels, bramen, frambozen, vlierbessen, rode besjes en wilde aardbeien. Lekker voor rood-fruitcompôte, taarten en ander lekkers.

Met huis Boris en de verhuur gaat het ook heel goed. We komen ook nog in augustus met een stukje over La Petite Frida in de Margriet te staan! Ik ben benieuwd hoeveel respons dat gaat opleveren.




Tot slot mijn meisjes, waar het ook heel goed mee gaat. Vanochtend zijn we in alle vroegte naar de dierenarts geweest, voor de jaarlijkse prikken. De fantastische dierenarts Houssa was weer zo lief met de meiden. Gelijk op zijn knieëen erbij en knuffelen toen hij ons ophaalde uit de wachtkamer. En bij het onderzoeken zag je dat hij zichtbaar genoot van alle enthousiasme van Inno, al haar vriendelijke opdringerigheid, speelsheid en nieuwsgierigheid, het zachtaardige van onze knuffelmaniak Zarah en het aandoenlijke van Sofie. En zoals je al snapt alles ging meer dan goed met de dames. Soof weegt weliswaar te veel (doordat ze gecastreerd is) 49 kilo, Zarah is iets te fors (al sinds haar zwangerschap... hebben vrouwen ook meestal!) 46 kilo en onze Inno was natuurlijk prachtig op een perfect gewicht: 42 kilo.

Kortom... het gaat goed!

Happy family, zoals de maker van deze foto (Jos Blokdijk, vaste gast van La Petite Frida) dit familie portret noemde:

zaterdag 2 april 2011

Lente!




(van boven naar beneden: bosanemoon, longkruid en pinksterbloem)

Al een aantal keren heb ik teksten voor een nieuwe aflevering van deze blog in mijn hoofd gehad, maar mijn dagen waren iets te gevuld om tijd voor het schrijven van een blog te vinden.
Het is namelijk lente! En als er een jaargetijde is waar ik echt veel van houd is het wel dit begin van de ongeveer 9 maanden van het jaar dat ik buiten leef.
Vandaag hebben we zelfs weer tot het helemaal donker was buiten gezeten, zo warm was het.
Ontbijt, koffie, werken, diner, alles buiten en zelfs tot na het toetje nog lang zitten genieten, van de laatste klanken van het avond-vogels-concert en de komst van "Flip de Vleermuis". En daarna de stilte die over alles valt als het nacht wordt (tegen 21.00 uur).
Alles is zo mooi nu. Overal komen de blaadjes tevoorschijn, duizenden bosanemonen draaien hun tere witte bloemetjes naar de lentezon en herondek ik overal soorten bloemen waarvan ik na een lange zomer, mooie herfst en een sneeuwrijke winter alweer vergeten was hoe talrijk ze tevoorschijn komen in de eerste warme periode van het jaar.

En die vogels....!!! Zo weinig ik vroeger met vogels had, zo gek ben ik er nu op! Hoe langer ik hier in Frankrijk woon altijd midden in de natuur, hoe meer ik van die gevleugelde beesten ga houden. En ze zijn zo aanwezig in het voorjaar: ze zingen de hele dag, zijn heel druk met alle verschillende paringsrituelen en met nestjes maken. Bijna de hele dag staat de verrekijker binnen handbereik en als ik even zit voor een bakje koffie of zo pak ik hem steevast om toch nog even te kijken wie er nu weer zo mooi zit te zingen even verderop in een boom. Zo'n schattig pluisbolletje met een piepklein snaveltje die met een opbollend keeltje en open snaveltje duidelijk de bron van de schone klanken blijkt te zijn. (Op foto de Matkop)



De verrekijker heeft er ook voor gezorgd, dat ik nu een fanatieke fan ben van een prachtige groene specht, die op ons terrein in een hoge boom een nest heeft getikt en nu wacht op een vrouwtje. Ik was altijd al gefascineerd door die lachende groene langsflitsende mysterieuse vogel tot ik hem een aantal dagen geleden neer zag strijken op een tak. Omdat die verrekijker dus binnen handbereik was, kon ik hem eindelijk eens goed bekijken. Het was dus een prachtig exemplaar van de groene specht. Wat een schoonheid. Groot ook! En wat een harde werker, uren achterelkaar bezig met alle houtsnippers uit het opengetikte nest te halen. En nu zit hij vol geduld uren lang te wachten bij het nest. Roept af en toe zijn paringsroep als een schelle lach en wacht dan weer geduldig op een eventueel vrouwelijk antwoord ver in het bos. Een keer had ik het geluk een benadering van een vrouwtje te zien. Ze ging een paar bomen verder op een boomstam zitten. Allebei als bevroren bleven ze zitten, Henk (zo noemen we hem) en zijn potentiële minares op een paar meter afstand. Maar ik ben bang dat ze aan de verkeerde kant van de boom was gaan zitten, waar ze zijn mooie nest niet kon zien en dus is ze na vele lange minuten weer weggevlogen. En nu wacht Henk weer de hele dag. Af en toe gaat hij erop uit om haar te zoeken (en te eten natuurlijk) en komt dan met veel lawaai weer terug. Zodat ze goed kan horen waar ze moet zijn om dat prachtige nest in te wijden.
Spannend hoor.
(Op foto de groene specht, helaas heb ik niet de juiste fotoapparatuur om Henk zelf op de foto te zetten)



Wat nu zo heerlijk is, is dat de weersvoorspellingen voor de komende week veel zon en warmte aangeven. Dus nog meer genieten en buiten leven.
Een waar paradijs is het hier. Ook voor de honden, want die kunnen nu lekker de hele dag naar binnen en buiten lopen want de deur staat aldoor open. Heerlijk vinden ze dat, als ze lekker achter me aan kunnen banjeren en als ik in de tuin bezig ben of ergens aan het klussen, ze gewoon bij me in de buurt kunnen liggen en alles lekker in de gaten kunnen houden. En ik vind het ook erg gezellig.
Wat wel erg jammer is is dat er precies nu geen gasten zijn in huis Boris! Ik zou anderen (en vooral ook hun honden) ook zo graag willen laten genieten van deze prachtige periode van het jaar! Het is nu zo fantastisch hier, zo zonde van zo'n leeg vakantiehuis...

(met dank aan Wikipedia voor de foto's)

zondag 27 februari 2011

Knopen doorhakken

Vandaag hebben we een grote stap genomen. We hebben er lang over gediscussieerd, alles afgewogen en veel berekend.
Maar vanaf vandaag staat huis Tosca, ons tweede vakantiehuis op de site te huur voor 2012!
Aangezien we de vorige keer zo ontzettend pech hebben gehad met de datum van het begin van de verhuur van huis Boris, blijven we voorzichtig. Natuurlijk waren de vorige keer de omstandigheden heel anders. De druk om te beginnen met de verhuur was groot en we hadden geen ervaring en dan ook nog eens erg veel pech: dat we te maken kregen met een failliete aannemer is niet iets wat je kan voorspellen.
De renovatie gaat dus heel goed en huis Tosca begint al steeds meer een echt vakantiehuis te worden.
Aangezien er telkens mensen aan het werk zijn is er nog geen goede gelegenheid geweest om goede foto's te maken. Wie weet aankomende week, want het wordt weer lente-weer met een lekker zonnetje, dus dan is het een stuk beter qua licht om te fotograferen.

Doordat huis Tosca erbij komt in de verhuur, zal het verhuren van huis Boris ook een beetje anders worden. Twee huizen schoonmaken en mensen rondleiden op één dag is iets te veel van het goede voor mij. Daarom zal de verhuur van huis Boris na 30 december 2011 alleen nog maar per week gaan en verhuist de wisseldag naar de zaterdag. Huis Tosca kan wel voor een weekend of midweek gehuurd worden en krijgt als wisseldag daarom de vrijdag.

Wat een knopen moet je allemaal doorhakken, aan een hoop dingen denken en wat is dat spannend allemaal!
Stiekum hopen we natuurlijk dat we huis Tosca al eerder af hebben, maar zoals ik al zei, we blijven voorzichtig en voorspellen niets. Blijf deze Blog maar volgen, daarin hou ik jullie op de hoogte...

Geen fotootje dus van het steeds mooier wordende huis Tosca, maar ik had nog wel een foto van het uitzicht uit het raam van de woonkamer:

maandag 14 februari 2011

Nieuwsgierige aagjes

Lekker weertje, vrolijke vogeltjes om ons heen en de eerste sneeuwklokken staan parmantig te bloeien.
We zijn lekker druk bezig met allerlei werkzaamheden rondom huis Tosca. Hondjes ook lekker buiten, die drentelen om ons heen.
Hoogste tijd om ook eens wat foto's te maken van huis Tosca.
En dan gebeurt dit... zo schattig:

Keukenraam van Tosca van buiten:


...en van binnen (voor het eerst het plastic van het nieuwe raam af gehaald)


"Heeee! Wat is dit voor een leuk huisje?"


"Dag baasje Ellis, ben jij er ook?"


"He mams, is er iets te beleven hier?"


"Wat denk je mama, zullen we naar binnen springen?"


"Hè nou zeg, doen ze het raam dicht!"


"... nou dan hoeft het niet meer hoor, dan gaan we elders pret maken!"




...toch wel even in de gaten houden of dat raam niet alsnog open gaat....

dinsdag 8 februari 2011

Bijna lente!




Doordat het al zo vroeg is begonnen met grote hoeveelheden sneeuw en kou, is de behoefte aan zon en buiten zijn in de opbloeiende natuur dit jaar vroeger dan andere jaren. Ik zit weer letterlijk de knoppen aan de bomen te bestuderen of ze al weer niet ietsje verder zijn. En de bolletjes in de tuin, kijk ik de grond uit.

Gelukkig gaat het al beginnen. De vogeltjes zingen alsof het al tijd is om nestjes te bouwen en nog heel even en ik kan me verheugen in de eerste narcis en sneeuwklok. En wat een vreugde als het zonnetje er dan weer is en het zo warm wordt dat je de hele dag buiten kan zijn, zoals gisteren. Het was 's ochtends om 11 uur al 22 graden op de thermometer die half in de zon hangt op ons overdekte terras. En aan de overkant van het dal liggen de witte plakken sneeuw nog koud te zijn aan de schaduwkant van de berg. Maar hier is het heerlijk!
Deuren open, hondjes lekker buiten (Sofie natuurlijk gewoon in de hal, zoals ze dat altijd doet na even haar neusje buiten gestoken te hebben), stoeltje in de zon en gelijk lekker buiten mijn ontbijtje genuttigd.



Zo'n dagje zon doet de mens zo goed! Gelijk zit je weer boordevol energie. En dat heb ik ook wel nodig de komende tijd. We gaan namelijk een klusserige tijd tegemoet. Aangezien de werkzaamheden aan huis Tosca steeds verder vorderen, zijn wij aan de beurt om aan de afwerking te gaan beginnen. Allereerst zijn de vloeren aan de beurt: tegels leggen in de keuken/badkamer en de vloeren van huiskamer en slaapzolder. Dan de muren overal pleisteren en daarna nog allerlei afwerkklussen. René gaat de zolder aftimmeren en de hekjes rond de trapgaten maken (hij is dus meer van het houtwerk, zoals je begrijpt).
Laat de zon maar blijven!
Ik heb er zin in.

Huis Tosca in het zonnetje:

dinsdag 11 januari 2011

Nieuw jaar, nieuwe kansen

Het is alweer 2011.
November 2007 zijn we hier komen wonen, dat lijkt al eeuwen geleden. Zoveel is er al gebeurd, zoveel al veranderd.
En de veranderingen gaan nog steeds door.

Tosca toen, een overwoekerde ruïne:

Tosca nu met een strak dakje, mooie kozijnen en niet meer overwoekerd:


We zijn nog steeds heel druk met alle plannen rondom huis Tosca. Het gaat niet snel, maar wel steeds verder. De elektriciteit is nu aan de beurt.
Het gaat al goed met het interieur. Leidingen voor sanitair en keuken liggen al, de boiler is al geplaatst, trappen er in en vlak voor de kerst is de houtkachel al aangesloten. Als het dan koud en vochtig is in het huis, kunnen we al lekker stoken om er goed te kunnen werken. En er moet natuurlijk nog heel wat gepleisterd, getimmerd en vloeren gelegd worden. Mijn handen jeuken al. Helaas is het telkens te koud.

Hier een plaatje van alle sneeuw, met geheel links huis Tosca


De extreme dooi (half metertje sneeuw moest verdwijnen) in combinatie met flinke neerslag heeft voor veel wateroverlast gezorgd aan deze kant van Frankrijk. Veel rivieren gaan buiten hun oevers en straten en huizen staan onder water. (Ook Maas en Rijn in NL). Nu wonen we vrij hoog op een berghelling dus verwacht je niet veel gedoe met water. Maar er komt heel veel water langs de helling naar beneden van de hoogvlakte af. Gelukkig maar anders hadden we niet onze eigen bron(-nen). In huis Tosca hebben we als een van de eerste dingen hiervoor een dreinage in de onder de muur die in de berg zit laten aanleggen. Met deze extreme omstandigheden is gebleken dat de dreinage prima z'n werk doet, maar niet voldoet. Langs de zijmuur moet er ook nog een in de vloer. Gelukkig dat het nu aan het licht komt, want als de tegelvloer al had gelegen en de muren al gepleisterd waren, was dat erg jammer. Nu moet alleen de trap weer even opzij en wat gipsplaten weg. Zo zie je maar weer, als er iets niet loopt zoals je zou willen, blijkt het altijd weer ergens goed voor te zijn. Die tegelvloer hadden we al willen hebben, maar het was te koud en nu zijn we erg blij dat hij er niet ligt.