maandag 28 juli 2008

Vakantiehulp!



Eigenlijk wilde ze met haar ouders en Berner Sennen Beau gewoon een huisje huren, maar dat liep heel anders.
Toen Evelien (22 jaar, net afgestudeerd als dierenartsassistente) mailde om huis Boris in de zomer te huren was het al lang al vol. Maar ze vond het concept zo leuk van La Petite Frida, dat ze de stoute schoenen aandeed en vroeg of ze als stagiaire/vakantiehulp soms mocht komen. "Ik wil niet opscheppen, maar ik ben heel handig hoor!".
Nu is ze hier al weer twee weken en er is heel wat werk verzet. Evelien houdt niet van een luiervakantie. Ze is vooral graag lekker aan het werk in de buitenlucht. Dus kan ze zich hier lekker uitleven. En Beau, haar hond, vindt het hier een paradijsje. Twee vriendinnetjes de hele dag om haar heen; overal los lopen, allemaal bossen en leuke paadjes om te hollen en te struinen. Die wil niet meer terug!
Evelien heeft haar liefde voor lekker knutselen niet van een vreemde. Haar ouders die haar gebracht hebben, zijn op de camping van Plombières gaan staan en willen ook niet meer weg. Oorspronkelijk wilden ze na een paar dagen door naar het zuiden, maar: 'Het is een heerlijke camping, met zwembad en alles piekobello voor elkaar! Waarom zouden we verder gaan? De omgeving is prachtig, het weer is zalig, Plombières erg gezellig en mooi en alles wat we willen in een vakantie is hier!" aldus Jos en Mariëtte. En omdat Jos ook graag de handen uit de mouwen steekt, jeukten zijn handen bij het zien van La Petite Frida. Twee dagen hebben ze al in de tuin gewerkt. Er is een prachtige trap aangelegd door Jos en Mariëtte heeft fijn paden recht gemaakt.
Drie goede hulpen in een klap, zomaar spontaan aangemeld! Mijn zomer kan niet meer stuk.

donderdag 10 juli 2008

Andere planeet


Het is toch zo dicht bij Nederland dit stukje Frankrijk waar ik mijn tweede thuis heb gevonden, en toch is het soms zo'n geheel andere wereld.
Belt mijn moeder op terwijl ik net even het huis in gegaan ben omdat de volle zon op mijn hoofd me iets te heet werd tijdens het snoeien van een wel erg weelderige border. Begint ze te klagen over de kou: het lijkt wel herfst met zoveel dagen regen en kou achter elkaar. Dat is dan net niet echt als ik naar buiten naar de strakke blauwe lucht kijk.
Het weer is niet het enige wat je doet denken op een andere planeet te zijn. Zo liep er ineens een enorm insect over de ontbijttafel. Zo'n joekel van een kever in deze vorm had ik nog nooit gezien. (zie foto)



En dan zijn er ook de Lerots (ook foto), een soort korenwolfachtige kaagdiertjes die vrolijk komen donderjagen onder onze dakpannen. Een soort wilde hamster, met een heel lief koppie. (De wetenschap dat het van die schattige beestjes zijn, doet je ze hun lawaaimaken vergeven.) Dat had ik in nederland toch nooit gedacht dat die ooit in mijn eigen tuinmuurtjes zouden leven.

De bloemenpracht in de wilde natuur is ook zo anders. Daar kan ik me zo in verheugen dat ik van die prachtige velden met wilde bloemen zo dicht bij mijn thuis kan vinden!
En dan gaat René gewoon werken vandaag in Amsterdam en rijdt daarna weer naar huis, naar die andere wereld. Zo anders en zo dichtbij nederland!