Stekelige kwestie

Ik hou niet zo van strak gemaaide gazonnetjes. Ik vind het niet mooi maar vooral ook niet natuurvriendelijk. Als je tijdens het grasmaaien hier en daar wat plukken laat staan krijg je een tuin die er veel natuurlijker uitziet en een plek waar vogels en insecten zich welkom voelen.

Zo had ik deze zomer een paar distels laten staan. Niet van kleine akelige prikkers maar mooie ranke exemplaren die wel 2,5 meter hoog worden en prachtige paarse bollen gaven(en helaas, ze prikken wel). In augustus waren de eerste bloemen uitgebloeid en verschenen er zaadbollen aan de plant. Ondertussen genoot ik van het dierenleven op en rondom de distel. Distelvlinders vlogen af en aan en ook deze koninginnepage was een regelmatige gast:



en nog leuker waren de putters (die ook wel distelvinken worden genoemd) die langskwamen. ~Wat een athleten zijn dat op die dunne stekelige takken! En toen kwam de buurvrouw langs. Ja, zei ze, ik snap wel dat je ze mooi vindt die distels, maar de gemeente heeft onlangs iedereen verplicht zijn distels te maaien. Als al die zaadjes zich gaan verspreiden hebben we volgend jaar een grote zee van prikstruiken.

Daar zit wel wat in natuurlijk. Ik vertelde haar van de vlinders en de putter (die bleek in het frans ook een van de distel afgeleide naam te hebben -chardon is distel, chardonnerette charmant is putter). Ze was duidelijk geïnteresseerd maar ja, die gemeente met zijn gebod.

Uiteindelijk heb ik ze toch maar omgehaald, omgezaagd beter gezegd, de stelen waren zo’n 10 cm in doorsnee. Maar ik mis mijn putters nu wel…
(geschreven door René)