dinsdag 20 oktober 2009

Een nieuw avontuur!


Vannacht is René om 4 uur naar NL vertrokken voor zijn werk. Dat is niet zo bijzonder, alhoewel wel extra vroeg dit keer. Maar dit maal ging hij niet alleen, want hij heeft onze berner sennen Zarah meegenomen.

We hebben Zarah toen zij 8 maanden oud was in ons huis en ons hart opgenomen, als herplaats-hond van het Rijkenspark. Dat was -zoals dat heet- onder contract. Dat houdt in dat het Rijkenspark het recht behoudt met Zarah nestjes te fokken. Onze Zarah die de eerste 8 maanden van haar leventje Gaia heette, is de helft van een eeneiige tweeling. Haar zusje heet Mondi. Ze zijn uit een nestje van de prachtige teef Doesja en de multikampioen Barancourt, beiden van het Rijkenspark. Ze werd herplaatst omdat Zarah niet gelukkig was in de grote groep honden, die er in het Rijkenspark leven. Ze is een echte één-op-één-hond. Ze klit aan haar baas en wil (eist) al haar aandacht (van mij dus!). Bij ons, met alleen Sofie er bij is ze zielsgelukkig.
Nu is de tijd dus aangebroken dat Karla en Bert van kennel het Rijkenspark, een poging willen wagen om een nestje mooie pups uit Zarah te laten voortkomen.

Zarah is hartstikke loops en zit vandaag in haar elfde dag, dus zou haar progesteron op zijn hoogtepunt moeten zijn. Vandaar dat Karla, die haar vanochtend van René heeft overgenomen ergens rond Utrecht, gelijk doorgaat naar Velp. Daar zit de -volgens Karla en Bert- beste dierenarts om progesteron te testen. Er wordt bloed afgenomen en drie uur later heb je de resultaten. Er zijn nogal wat dierenartsen die een niet zo zuivere test doen en dan weet je dus niet 100% zeker dat de teef aan een paring toe is. Zeker voor Zarah die toch al 4,5 jaar oud is en het allemaal voor het eerst mee gaat maken, moet het een heel positieve ervaring worden met de reu. Dus moet zij er zowel lichamelijk als geestelijk helemaal klaar voor zijn en het graag willen. Als ze dat nog niet is en de reu doet alles om haar te bevruchten, zou het een traumatische ervaring kunnen worden.

Dus nu zit ik hier alleen met mijn Sofie in Plombières en zit met mijn hoofd in nederland. Want ik ben natuurlijk erg benieuwd hoe het daar allemaal verloopt. Zou ze al het goede peil progesteron hebben en zou het klikken tussen haar en de reu?
Vreselijk spannend allemaal!

Ik schrijf overigens "reu" want ik weet nog niet met zekerheid wie het gaat worden. De keuze was op Ruben gevallen, maar ik hoor net van René per mail dat Karla heeft verteld dat die arme Ruben een hernia heeft. Dat paart niet zo lekker...
Dus nu wordt het waarschijnlijk Max. Ook een heerlijke beer van een vent.

Als het allemaal maar natuurlijk en makkelijk verloopt, ben ik tevreden.
En dan komt Zaar lekker snel weer terug (eind van de week met René mee terug hoop ik) en kan ze hier in alle rust zwanger zijn en uitbuiken.
Zodra het zeker is dat Zarah pupjes in haar buik heeft ga ik een tweede blog starten, met een compleet verslag van de zwangerschap, geboorte en het opgroeien van de pups, met veel foto's natuurlijk.

Wordt het Max of Ruben:


Geen opmerkingen: