zaterdag 2 april 2011

Lente!




(van boven naar beneden: bosanemoon, longkruid en pinksterbloem)

Al een aantal keren heb ik teksten voor een nieuwe aflevering van deze blog in mijn hoofd gehad, maar mijn dagen waren iets te gevuld om tijd voor het schrijven van een blog te vinden.
Het is namelijk lente! En als er een jaargetijde is waar ik echt veel van houd is het wel dit begin van de ongeveer 9 maanden van het jaar dat ik buiten leef.
Vandaag hebben we zelfs weer tot het helemaal donker was buiten gezeten, zo warm was het.
Ontbijt, koffie, werken, diner, alles buiten en zelfs tot na het toetje nog lang zitten genieten, van de laatste klanken van het avond-vogels-concert en de komst van "Flip de Vleermuis". En daarna de stilte die over alles valt als het nacht wordt (tegen 21.00 uur).
Alles is zo mooi nu. Overal komen de blaadjes tevoorschijn, duizenden bosanemonen draaien hun tere witte bloemetjes naar de lentezon en herondek ik overal soorten bloemen waarvan ik na een lange zomer, mooie herfst en een sneeuwrijke winter alweer vergeten was hoe talrijk ze tevoorschijn komen in de eerste warme periode van het jaar.

En die vogels....!!! Zo weinig ik vroeger met vogels had, zo gek ben ik er nu op! Hoe langer ik hier in Frankrijk woon altijd midden in de natuur, hoe meer ik van die gevleugelde beesten ga houden. En ze zijn zo aanwezig in het voorjaar: ze zingen de hele dag, zijn heel druk met alle verschillende paringsrituelen en met nestjes maken. Bijna de hele dag staat de verrekijker binnen handbereik en als ik even zit voor een bakje koffie of zo pak ik hem steevast om toch nog even te kijken wie er nu weer zo mooi zit te zingen even verderop in een boom. Zo'n schattig pluisbolletje met een piepklein snaveltje die met een opbollend keeltje en open snaveltje duidelijk de bron van de schone klanken blijkt te zijn. (Op foto de Matkop)



De verrekijker heeft er ook voor gezorgd, dat ik nu een fanatieke fan ben van een prachtige groene specht, die op ons terrein in een hoge boom een nest heeft getikt en nu wacht op een vrouwtje. Ik was altijd al gefascineerd door die lachende groene langsflitsende mysterieuse vogel tot ik hem een aantal dagen geleden neer zag strijken op een tak. Omdat die verrekijker dus binnen handbereik was, kon ik hem eindelijk eens goed bekijken. Het was dus een prachtig exemplaar van de groene specht. Wat een schoonheid. Groot ook! En wat een harde werker, uren achterelkaar bezig met alle houtsnippers uit het opengetikte nest te halen. En nu zit hij vol geduld uren lang te wachten bij het nest. Roept af en toe zijn paringsroep als een schelle lach en wacht dan weer geduldig op een eventueel vrouwelijk antwoord ver in het bos. Een keer had ik het geluk een benadering van een vrouwtje te zien. Ze ging een paar bomen verder op een boomstam zitten. Allebei als bevroren bleven ze zitten, Henk (zo noemen we hem) en zijn potentiële minares op een paar meter afstand. Maar ik ben bang dat ze aan de verkeerde kant van de boom was gaan zitten, waar ze zijn mooie nest niet kon zien en dus is ze na vele lange minuten weer weggevlogen. En nu wacht Henk weer de hele dag. Af en toe gaat hij erop uit om haar te zoeken (en te eten natuurlijk) en komt dan met veel lawaai weer terug. Zodat ze goed kan horen waar ze moet zijn om dat prachtige nest in te wijden.
Spannend hoor.
(Op foto de groene specht, helaas heb ik niet de juiste fotoapparatuur om Henk zelf op de foto te zetten)



Wat nu zo heerlijk is, is dat de weersvoorspellingen voor de komende week veel zon en warmte aangeven. Dus nog meer genieten en buiten leven.
Een waar paradijs is het hier. Ook voor de honden, want die kunnen nu lekker de hele dag naar binnen en buiten lopen want de deur staat aldoor open. Heerlijk vinden ze dat, als ze lekker achter me aan kunnen banjeren en als ik in de tuin bezig ben of ergens aan het klussen, ze gewoon bij me in de buurt kunnen liggen en alles lekker in de gaten kunnen houden. En ik vind het ook erg gezellig.
Wat wel erg jammer is is dat er precies nu geen gasten zijn in huis Boris! Ik zou anderen (en vooral ook hun honden) ook zo graag willen laten genieten van deze prachtige periode van het jaar! Het is nu zo fantastisch hier, zo zonde van zo'n leeg vakantiehuis...

(met dank aan Wikipedia voor de foto's)